Hohohoho...

De kerstman is ook voor mij langsgeweest en heeft drie reisgidsen over Suriname achtergelaten.. Ik weet dus wat ik ga doen vanaf nu :)

Ja... of Nee...

Vandaag heb ik volgende mail ontvangen:

Beste Shera

Zeer tot mijn spijt moet ik je meedelen dat je niet geselecteerd bent voor een VLIR UOS-beurs.

Je staat wel op de reservelijst op de derde plaats. Van zodra ik nieuws heb van de VLIR UOS-beurscommissie in Brussel of ze je toch een beurs willen toekennen, laat ik het je weten.

Laat het niet aan je hart komen. Een onvergetelijke en verrijkende reis ligt voor je. Wij wensen je het allerbeste toe en dat je behouden moge terugkeren, beladen met onvergetelijke mooie herinneringen en verhalen.


We kijken alvast uit naar jouw verhalen J: bezorg je ons de link naar jouw blog en stuur je ons een aantal foto’s van je verblijf?

Alvast een vredevol kerstfeest, een spetterend eindejaar en een inspirerend 2013!

Met vriendelijke groeten
An De Moor

De VLIR-beurs heb ik aldus niet, maar dit wil niet zeggen dat dit me gaat tegenhouden. Ik ga er nog steeds 100% voor!!! :)

Aw aw aw... Dat doet pijn!!

Gisteren ben ik naar het tropisch instituut geweest om alle nodige vaccinaties te krijgen voor mijn reis naar Suriname. Na lang wachten en een formulier ingevuld te hebben, kon ik eindelijk de dokterskamer binnenstappen, achter mij stapten er nog een jonge man mee naar binnen, dit was een studentdokter die mijn spuiten zou zetten. De dokter heeft me eerst enorm veel, maar nuttige informatie gegeven over malaria en andere ziekten en maatregelen die ik zeker moet nemen wanneer ik in Suriname ben om gezond te blijven. Vervolgens heb ik twee spuiten gekregen van de studentdokter, die lang heeft moeten zoeken naar de juiste spuiten :P. Deze spuiten hebben geen pijn gedaan tot de volgende dag. Aw, mijn arm is echt enorm stijf en pijnlijk. Het is te hopen dat de spuit die ik door de huisarts moet laten zetten niet zo'n pijn doet. :P
Maarja, het hoort erbij. :)

De dokter heeft me ook malariepillen en een breed antibiaticum voorgeschreven, ik ben er dus helemaal klaar voor. Kom maar, jullie kleine mugjes. :P

Voorbereidingsdag naar het Zuiden

Vandaag was een erg vermoeiende dag. Een hele dag, van 's morgensvroeg tot 's avondslaat, informatie opnemen. Deze voorbereidingsdag was een van de verplichte onderdelen om kans te kunnen maken op de VLIR-beurs.

In de voormiddag moest je jezelf inschrijven voor twee workshops, deze waren erg uiteenlopen. Mijn eerste workshop was redelijk theoretisch, en niet erg concreet. Ik vond deze dus niet erg nuttig, maar ik ben wel enkele weetjes rijker. 
De tweede workshop waar ik heb aan deelgenomen, was een workshop om jezelf te ontdekken. Aan de hand van enkele stellingen moest je in kleine groepjes bespreken hoe je jezelf ziet in het kader van ontwikkelingshulp. Ga je echt een verschil maken? Hebben ze je hulp nodig of alleen maar je geld? Wachten ze daar op jouw? Deze workshop heeft me wel een beetje aan het denken gezet.
Natuurlijk ga IK zelf niet het verschil maken daar, maar ik ga wel deel uitmaken van iets dat ervoor zal zorgen dat het onderwijs daar beter wordt, en ook mijn eigen onderwijs.
Verandering, hoe klein deze ook is, is verandering!! Maar ik verwacht niet te veel verandering aan het onderwijs van daar, maar vooral bij mezelf. Ik hoop om zelf erg veel bij te kunnen leren en zelf verstelt te staan van andere ideeën.

In de namiddag was er een workshop die ons liet kennis maken met cultuur en cultuurshock. Hierbij ben ik te weten gekomen dat een cultuurshock niet noodzakelijk gebeurt in het land waar je naar toe gaat. Het kan zelfs zijn dat je pas een cultuurshock krijgt wanneer je terug bent in België.
De laatste workshop van deze lange, lange dag was een vragenronde. Je werd per land verdeeld en kon dan zo vragen stellen aan een expert van jouw land. Hier ben ik niet veel nieuws te weten gekomen. Er werd niets vertelt wat me al eerder, tijdens workshops op school, werd vertelt.

Deze voorbereidingsdag was voor mij dus niet echt een verrijking, maar het heeft er wel opnieuw voor gezorgd dat ik een dag over Suriname kon praten. :)

Waarom moeten we die beurs aan jou geven???

Vandaag was een belangrijke dag, vandaag heb ik mijn motivatie moeten verdedigen voor een jury van drie mensen. Hiervoor had ik wel enorm wat zenuwen. Want waarom moeten ze eigenlijk die beurs aan mij geven, en niet aan een ander?

Wel, ik ga een deel uitmaken van een proces, een proces dat ervoor zorgt dat het onderwijs in Suriname verbeterd en ook dat van ons. Ik ga er niet vanuit dat ik, persoonlijk, daar ga zorgen voor veranderingen, maar ik hoop om zelf te kunnen veranderen en deze veranderingen doen uitstralen in mijn verdere leven hier in België... en ik kan nog lang doorgaan. :)

Ik had een erg goed gevoel wanneer ik de vergaderzaal buiten stapte. Ik denk wel dat ik de jury heb kunnen overtuigen van mijn intenties daar. Nu is het enkel afwachten wat ze er echt van vonden. :)

Aanvraag voor de VLIR-beurs

Vandaag was de deadline om de aanvraag voor de VLIR-beurs in te sturen. Dit was wel erg spannend.  Om kans te maken op deze beurs, moest je een hele lijst van documenten insturen naar de VLIR. Ik ben hier tijdig mee begonnen, al de documenten die ik in orde kon brengen, stonden te wachten op dat ene document dat ik zelf niet onder controle had, namelijk de uitnodiging van Suriname. Dit document heb ik pas gisteren aangekregen. Dit was dus al mijn eerste kennismaking met de Surinaamse mentaliteit. :)

Hieronder vinden jullie een van de verschillende documenten waar ik uren heb aan zitten schrijven. Hopelijk maak ik kans op deze beurs, want ik, zoals waarschijnlijk iedereen :P, heb erg veel tijd gestoken in het schrijven en invullen van de nodige documenten.

Beste

In mijn opleiding krijg ik de mogelijkheid om een deel van mijn stage in het buitenland te doen en dit is een kans die ik alvast niet wil laten liggen. Een nieuwe cultuur leren kennen, mensen helpen, kennis maken met andere waarden en normen en er mee leren omgaan, … Ik zie de drie maanden in het buitenland zeker niet als een ontspannen reisje. Het zal een zeer leerrijke ervaring zijn, waarvoor ik moet werken. En daartoe ben ik bereid.

Al bijna heel men leven ben ik ervan overtuigd dat ik leerkracht zou worden, daarom heb ik ook gekozen voor deze opleiding. Om een goede leerkracht te worden, komt er meer bij te pas dan enkel vakkenkennis. Dit heb ik ook al duidelijk gemerkt tijdens deze opleiding. Wat volgens mij ook erg belangrijk is, is dat je je als leerkracht kan engageren en dat je open staat voor alles. Daarom heb ik gekozen om een deel van mijn stage in het buitenland te doen.

Verder heb ik gekozen voor ontwikkelingssamenwerking. Hiervoor heb ik bewust gekozen. Ik wil namelijk iets betekenen voor de mensen die het echt nodig hebben. Dit kan je op verschillende manieren doen, je kan bijvoorbeeld ook gewoon geld storten op een rekening en anderen al het werk laten doen. Maar dat wil ik niet, ik wil zelf echt iets doen voor deze mensen. Ik wil de kennis en de vaardigheden die ik heb, gebruiken om de mensen daar nieuwe inzichten te geven, ze een bredere visie geven over onderwijs, waar ze dan later mee aan de slag kunnen.

Ik ben ook al jaren actief in vrijwilligerswerk. Ik geef namelijk les bij een organisatie genaamd “Jespo”. Dit is een organisatie die sport toegankelijk maakt voor ieder kind, ook de kinderen die het niet zo erg breed hebben. Ik geef daar al 6 à 7 jaar les en doe dit nog steeds met plezier. Hierbij kom ik ook in contact met verschillende culturen.

Binnen onze samenleving is er een groot probleem met het omgaan met diversiteit en hier moet zeker nog aan gewerkt worden. Ik zou hier ook zeker aan willen werken en dit kan ik doen door aan ontwikkelingssamenwerking te doen in Suriname. Suriname is een zeer multiculturele samenleving en de manier waarop men daarmee omgaat, is een groot voorbeeld voor alle samenlevingen. Dus daarom zou ik in Suriname willen beginnen aan mijn ontwikkelingssamenwerkingsavontuur. Ik wil daar bijleren over de interactie tussen verschillende culturen en hoe ze in elkaar vloeien.

Om naar het buitenland te gaan, moet je zeker op organisatorisch niveau sterk zijn. Dit is niet echt het geval bij mij. Het is niet echt een struikelblok voor mij, maar ik kan zeker nog bijleren. En ik ben ervan overtuigd dat een buitenlandse stage mij organisatorisch sterker zal maken omdat ik op mijn eigen benen zal moeten staan.

Ik wil terugkomen van Suriname met nieuwe kennis, met nieuwe ervaringen en een nieuw idee van mulitculturaliteit.

Ik hoop dat ik via deze brief een duidelijk beeld geschetst heb van wie ik ben en dat ik u heb kunnen overtuigen van mijn enthousiasme voor de ontwikkelingssamenwerking in Suriname.

Met vriendelijke groet
De Jonghe Shera

Startdatum

Nadat ik al een hele maand algemene informatie heb gekregen en verschillende avonden heb moeten luisteren naar ervaringen en nuttige weetjes, heb ik vandaag een heel belangrijke mail ontvangen van mevrouw Van Cauteren.

We hebben namelijk de startdatum van onze ontwikkelingsstage gekregen. Nu kan ik eindelijk een ticket boeken en de rest van de reisdocumenten in orde brengen.

Ik mag vertrekken in de week van 4 februari 2013 en zal ongeveer drie maand later terug komen. :)

Niet alleen

Ik zal niet alleen naar Suriname gaan. Er is nog een KaHo-student die, samen met mij, naar Suriname trekt, namelijk Jan Coppens.

Jan en ik zullen samen reizen en een verblijfplaats delen. Ik ben trouwens ook te weten gekomen dat ik verbonden zal zijn aan het IOL, een instituut dat instaat voor het opleiden van leraren in Suriname. Ik zal daar stage lopen, dit wil zeggen dat ik les zal moeten geven in een secundaire school in de hoofdstad, Paramaribo. Jan zal hetzelfde doen als mij.

We hebben ook al onze contactpersoon, van Suriname, te weten gekomen, namelijk Linda Rozenblad. Zij zal ervoor zorgen dat alles in Suriname vlot zal verlopen. We gaan ook gebruik maken van een appartement dat ter beschikking staat voor KaHo-studenten, dit is een appartementje dat door alle voorgangers al gebruikt is en zeker geschikt is. :)

Alles verloopt dus vlotjes, hopelijk zal de rest van mijn avontuur ook zo vlot verlopen. :)

Geen twijfel meer, het wordt gewoon SURINAME!!!

Aangezien ik niet meer naar India kan gaan, moest ik opnieuw een keuze maken... Wat wordt mijn nieuwe bestemming???

De keuze was nu erg beperkt, aangezien het schooljaar al begonnen was. Mevrouw Van Cauteren, dit is de coördinator van internationale, omtwikkelingssamenwerking binnen onze school, heeft me dan de vraag gesteld of ik het dan zou zien zitten om naar Suriname te vertrekken. Ik mocht hier niet te lang over twijfelen, want de tijd staat niet stil en aangezien ik nu nog opnieuw moest beslissen waar mijn avontuur zou plaatsvinden, moest ik erg snel beslissen.

Na snel wat onderzoek gedaan te hebben, was de beslissing gemaakt... NATUURLIJK WIL IK NAAR SURINAME!!!

Nu is het aan mij om in een speedtempo alles in orde te brengen... GO GO GO :)

No India...

Het nieuwe schooljaar is begonnen en dit wil dus zeggen dat ik weer nieuwe informatie te delen heb met jullie...

India is een "No Go"-zone, onze school kan namelijk geen contact maken met de werking van India. Dit wil dus zeggen dat, wanneer ik nog op internationalisering wil gaan, ik een nieuwe bestemming zal moeten kiezen...

Zoveel keuze, waar moet ik naartoe???

De keuze om op internationalisering te gaan was niet zo moeilijk, maar naar waar, dat is al moeilijker.

Mijn eerste keuze zou uitgaan naar India, daarom heb ik ook mijn motivatiebrief specifiek gericht op India. Moest dit echter niet gaan, zou ik opteren voor Suriname, het land van de mulitculturaliteit. :)

Hieronder zou ik toch graag mijn motivatiebrief willen meegeven aan jullie, dan weten jullie ook allemaal waarom ik gekozen heb voor India.

vrijdag 27 april 2012
Betreft: Motivatie om op internationalisering te gaan naar India

Beste

In mijn opleiding krijg ik de mogelijkheid om een deel van mijn stage in het buitenland te doen en dit is een kans die ik alvast niet wil laten liggen. Een nieuwe cultuur leren kennen, mensen helpen, kennis maken met een nieuwe taal, mijn Engels bijschaven… Ik zie de drie maanden in het buitenland zeker niet als een ontspannen reisje. Het zal een zeer leerrijke ervaring zijn, waarvoor ik moet werken. En daartoe ben ik bereid.

Al bijna heel men leven ben ik ervan overtuigd dat ik leerkracht zou worden, daarom heb ik ook gekozen voor deze opleiding. Om een goede leerkracht te worden, komt er meer bij te pas dan enkel vakkenkennis. Dit heb ik ook al duidelijk gemerkt tijdens deze opleiding. Wat volgens mij ook erg belangrijk is, is dat je je als leerkracht kan engageren en dat je open staat voor alles. Daarom heb ik gekozen om een deel van mijn stage in het buitenland te doen.

Verder heb ik gekozen voor ontwikkelingssamenwerking. Hiervoor heb ik bewust gekozen. Ik wil namelijk iets betekenen voor de mensen die het echt nodig hebben. Dit kan je op verschillende manieren doen, je kan bijvoorbeeld ook gewoon geld storten op een rekening en anderen al het werk laten doen. Maar dat wil ik niet, ik wil zelf echt iets doen voor deze mensen. Ik wil de kennis en de vaardigheden die ik heb, gebruiken om een project te ontwikkelen dat de mensen daar zou kunnen helpen.

Ik ben ook al jaren actief in vrijwilligerswerk. Ik geef namelijk les bij een organisatie genaamd jespo. Dit is een organisatie die sport toegankelijk maakt voor ieder kind, ook de kinderen die het niet zo erg breed hebben. Ik geef daar al 6 à 7 jaar les en doe dit nog steeds met plezier. Hierbij kom ik ook in contact met verschillende culturen.

Wanneer ik denk aan vrijwilligerswerk, dan denk ik onmiddellijk aan de landen in Afrika. Dat zijn de landen die steeds in de aandacht komen. Daarom heb ik dan ook bewust gekozen om naar een ander land te gaan, namelijk India. India is ook een land dat de hulp van anderen kan gebruiken. De staatscholen zijn daar erg duur en dat zorgt ervoor dat veel kinderen niet de kans krijgen om te leren. De scholen hebben ook niet altijd de juiste middelen of kennis. Door naar India te gaan en daar te helpen, zal ik dus mijn steentje bijdragen.

In dit land zal Engels de voertaal zijn. Ik denk dat dit voor mij geen probleem zal zijn. Het is niet dat ik deze taal spreek zoals een Engelsman, maar ik beschik over de voldoende kennis om een deftige conversatie te voeren in het Engels. Dit zou dan ook de perfecte kans zijn om mijn Engels te verbeteren. Je leert namelijk een taal het best door deze te gebruiken. Ik zou ook kennis willen maken met de primaire officiële taal, Hindi. Hiervoor zal ik voor mijn vertrek zeker nog wat voorbereidend werk moeten doen. Ik zou via het internet al enkele belangrijke woordenschat kunnen opnemen, dit zal me ook helpen wanneer ik eenmaal daar ben.

Om naar het buitenland te gaan, moet je zeker op organisatorisch niveau sterk zijn. Dit is niet echt het geval bij mij. Het is niet echt een struikelblok van mij, maar ik kan zeker nog bijleren. En ik ben ervan overtuigd dat een buitenlandse stage mij organisatorisch sterker zal maken omdat ik op mijn eigen benen zal moeten staan.
Ik hoop dat ik echt wordt ondergedompeld in een nieuwe cultuur. Hiervoor ben ik zeker niet bang, ik wil echt een ‘cultuurshock’ krijgen. Ik wil even de technologie en de luxe van onze Westelijke cultuur opzij schuiven. Dit zou niet de eerste ervaring zijn met een andere cultuur. Ik ben namelijk al tijdens het voorlaatste jaar secundair onderwijs op uitwisseling geweest naar Tanger. Hier heb ik ook veel bijgeleerd over de cultuur van daar. Er waren wel verschillen met onze cultuur, maar deze waren nog niet zo erg groot. Ik wil me laten meeslepen door hun leefwereld, ik wil worden ondergedompeld in wat zij dagelijks doen. Ik wil mijn luxe opzij schuiven en zo op een primitievere manier leven, ‘Back to basics’. Zo kan ik ook opnieuw kennis maken met wie ik echt ben.Ik wil terugkomen van India met nieuwe kennis, met nieuwe ervaringen en een nieuw idee van de cultuur daar.

Het enige wat mij nu nog zou kunnen tegenhouden is het feit dat ik volgend jaar nog een deel biologie van het tweede jaar zou moeten opnemen in het tweede semester. In principe zou dit niet mogen, want ik moet slagen voor de vakken van het tweede jaar. Daarom hoop ik dat er een alternatieve mogelijkheid zou zijn om toch te kunne slagen voor dit vak en toch deze leerrijke ervaring te mogen meemaken.

Ik hoop dat ik via deze brief een duidelijk beeld geschetst heb van wie ik ben en dat ik u heb kunnen overtuigen van mijn enthousiasme voor de ontwikkelingssamenwerking in India.

Met vriendelijke groet
De Jonghe Shera

Ik hoop dat dit voldoende is om de mensen er van te overtuigen dat ik echt naar India wil en dat ik er echt voor wil werken.

3... 2... 1... Start

Hey allemaal


Dit is mijn eerste berichtje op deze blog en ik ben helemaal in de wolken...


Ik heb namelijk vandaag een gesprek gehad met ons opleidingshoofd in verband met mijn verder studietraject. Ik was namelijk niet echt zeker meer over hoe de rest van mij studietijd er ging uitzien. (In mijn eerste jaar was ik gebuisd voor biologie, wat er dus voor zorgde dat ik een jaar langer moest doen.) Ik ging er naar toe met het idee dat ik tot het schooljaar 2013-2014 moest wachten om op internationalisering te gaan. Maar ik ben dan te weten gekomen dat ik toch volgend schooljaar al kan gaan. Hierbij heb ik dan ook nog de kans gekregen om mijn motivatiebrief te schrijven en door te sturen.

IK BEN KLAAR OM AAN MIJN AVONTUUR TE BEGINNEN!!!