Liging
Suriname ligt in het noordoosten van het Latijns-Amerikaans continent tussen Frans-Guyana en Gyana in. De oostkant van Suriname ligt aan de Atlantische Oceaan en in het zuiden grenst Suriname aan de Amazone en Brazilië. Dankzij de ligging tussen deze gebieden, heeft Suriname te maken met drie verschillende landschappen: de kustvlakte, het bergland en een laag golvend landschap.
Vergeleken met andere Zuid-Amerikaanse landen is Suriname betrekkelijk klein. De totale oppervlakte van het land is ongeveer 164.000 vierkante kilometer, volgens Surinaams perspectief. Suriname ligt tussen de 2e en 6e graad Noorderbreedte en tussen de 54e en 58e graad Westerlengte.
De republiek Suriname is een deel van het Gyanaschild, samen met Frans-Guyana, Guyana, een deel van Venzuela en het noorden van Brazilië.
Het Guyanaschild is een gesteente uit de oertijd en wordt begrensd door twee rivieren in Zuid-Amerika, de Orinoco in Venezuela en de Amazone in Brazilië.
De oost- en westgrens worden bepaald door de loop van rivieren, van bron tot monding. In het oosten is dit de Marowijne, in het westen den Corantijn. Over de bron van deze grensrivieren verschilt Suriname van mening met zijn beide buurlanden.
In eerste instantie werd de loop van de Marowijne-Lawa als hoofdloop beschouwd en vormde deze rivieren de grens tussen Suriname en Frans-Guyana. maar nadat er goud was gevonden in het gebied tussen de Lawa en de Tapanahoni, maakten de Fransen aan spraak op het gebied ten westen van de Lawa. In 1889 deed de tsaar Alexander III van Rusland een uitspraak in het confict en besliste dat de Lawa als grensrivier zou fungeren.
Nog steeds bestaat er geen volledige duidelijkheid over de grensen tussen Suriname en Frans-Guyana. De vraag is uit welke rivier de Lawa ontspringt. Frankrijk houdt het op de Litani, de westelijke bronrivier; Suriname meent dat de Lawa voortkomt uit de Marowini, de oostelijke bronrivier. De beslissing over de feitelijke bron van de Marowijne moet nog vallen.
Ook in het westen heeft Suriname een grensconflict. In 1799 besloten de gouverneur van Suriname en Brits-Guyana dat de grens tussen beide landen werd bepaald door de westoever van de Coranijn en wel van oorsprong tot monding. Het probleem ligt in de oorsprong. Welke rivier kan als bronrivier worden aangemerkt? Volgens Suriname wordt de grens bepaald door de loop van de Corantijn en de Boven-Corantijn. Guyana meent dat de Coeroenie de bronrivier van de Corantijn is. De Coeroenie ligt aanmerkelijk oostelijker dan de Boven-Corantijn.
In 2000 bleek dat er ook onduidelijkheid bestaat over de grens in het mondingsgebied van de Corantijn. In juni van dat jaar liet Guyana een proefboring naar olie verrichten in het mondingsgebied. Volgens Surinaams perspectief lag het exploratieplatform in Surinaamse wateren. De marine moest eraan te pas komen om het platform naar Guyana terug te sturen. Na deze bijna-oorlog hebben Suriname en Guyana het Zeetribunaal van de Verenigde Naties gevraagd om duidelijkheid te scheppen. In 2007 deed het tribunaal een uitspraak over de verdeling van de kustgebieden. Beide buurlanden hebben de uitspraak geaccepteerd. De onduidelijkheid over de grenzen met Frans-Guyana en Guyana vinden haar oorzaak in de koloniale tijd (meer daar over vind je hier). De kolonisten waren slechts geïnteresseerd in de vruchtbare kustvlakte. Over de loop van de grens in het binnenland werden vage uitspraken gemaakt. De Zuidelijke grens tussen Suriname en Brazilië werd in 1906 vastgesteld. De waterscheiding tussen de Surinaamse en de Braziliaanse rivieren werd beschouwd als begrenzing van beide landen. Tussen 1935 en 1938 heeft een Nederlands-Braziliaanse commisie de exacte loop van deze 597 kilometer lange grens vastgelegd met behulp van zestig grenspalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten