Mijn eerste keuze zou uitgaan naar India, daarom heb ik ook mijn motivatiebrief specifiek gericht op India. Moest dit echter niet gaan, zou ik opteren voor Suriname, het land van de mulitculturaliteit. :)
Hieronder zou ik toch graag mijn motivatiebrief willen meegeven aan jullie, dan weten jullie ook allemaal waarom ik gekozen heb voor India.
vrijdag 27 april 2012
Betreft: Motivatie om op internationalisering te gaan naar India
Beste
In mijn opleiding krijg ik de mogelijkheid om een deel van mijn stage in het buitenland te doen en dit is een kans die ik alvast niet wil laten liggen. Een nieuwe cultuur leren kennen, mensen helpen, kennis maken met een nieuwe taal, mijn Engels bijschaven… Ik zie de drie maanden in het buitenland zeker niet als een ontspannen reisje. Het zal een zeer leerrijke ervaring zijn, waarvoor ik moet werken. En daartoe ben ik bereid.
Al bijna heel men leven ben ik ervan overtuigd dat ik leerkracht zou worden, daarom heb ik ook gekozen voor deze opleiding. Om een goede leerkracht te worden, komt er meer bij te pas dan enkel vakkenkennis. Dit heb ik ook al duidelijk gemerkt tijdens deze opleiding. Wat volgens mij ook erg belangrijk is, is dat je je als leerkracht kan engageren en dat je open staat voor alles. Daarom heb ik gekozen om een deel van mijn stage in het buitenland te doen.
Verder heb ik gekozen voor ontwikkelingssamenwerking. Hiervoor heb ik bewust gekozen. Ik wil namelijk iets betekenen voor de mensen die het echt nodig hebben. Dit kan je op verschillende manieren doen, je kan bijvoorbeeld ook gewoon geld storten op een rekening en anderen al het werk laten doen. Maar dat wil ik niet, ik wil zelf echt iets doen voor deze mensen. Ik wil de kennis en de vaardigheden die ik heb, gebruiken om een project te ontwikkelen dat de mensen daar zou kunnen helpen.
Ik ben ook al jaren actief in vrijwilligerswerk. Ik geef namelijk les bij een organisatie genaamd jespo. Dit is een organisatie die sport toegankelijk maakt voor ieder kind, ook de kinderen die het niet zo erg breed hebben. Ik geef daar al 6 à 7 jaar les en doe dit nog steeds met plezier. Hierbij kom ik ook in contact met verschillende culturen.
Wanneer ik denk aan vrijwilligerswerk, dan denk ik onmiddellijk aan de landen in Afrika. Dat zijn de landen die steeds in de aandacht komen. Daarom heb ik dan ook bewust gekozen om naar een ander land te gaan, namelijk India. India is ook een land dat de hulp van anderen kan gebruiken. De staatscholen zijn daar erg duur en dat zorgt ervoor dat veel kinderen niet de kans krijgen om te leren. De scholen hebben ook niet altijd de juiste middelen of kennis. Door naar India te gaan en daar te helpen, zal ik dus mijn steentje bijdragen.
In dit land zal Engels de voertaal zijn. Ik denk dat dit voor mij geen probleem zal zijn. Het is niet dat ik deze taal spreek zoals een Engelsman, maar ik beschik over de voldoende kennis om een deftige conversatie te voeren in het Engels. Dit zou dan ook de perfecte kans zijn om mijn Engels te verbeteren. Je leert namelijk een taal het best door deze te gebruiken. Ik zou ook kennis willen maken met de primaire officiële taal, Hindi. Hiervoor zal ik voor mijn vertrek zeker nog wat voorbereidend werk moeten doen. Ik zou via het internet al enkele belangrijke woordenschat kunnen opnemen, dit zal me ook helpen wanneer ik eenmaal daar ben.
Om naar het buitenland te gaan, moet je zeker op organisatorisch niveau sterk zijn. Dit is niet echt het geval bij mij. Het is niet echt een struikelblok van mij, maar ik kan zeker nog bijleren. En ik ben ervan overtuigd dat een buitenlandse stage mij organisatorisch sterker zal maken omdat ik op mijn eigen benen zal moeten staan.
Ik hoop dat ik echt wordt ondergedompeld in een nieuwe cultuur. Hiervoor ben ik zeker niet bang, ik wil echt een ‘cultuurshock’ krijgen. Ik wil even de technologie en de luxe van onze Westelijke cultuur opzij schuiven. Dit zou niet de eerste ervaring zijn met een andere cultuur. Ik ben namelijk al tijdens het voorlaatste jaar secundair onderwijs op uitwisseling geweest naar Tanger. Hier heb ik ook veel bijgeleerd over de cultuur van daar. Er waren wel verschillen met onze cultuur, maar deze waren nog niet zo erg groot. Ik wil me laten meeslepen door hun leefwereld, ik wil worden ondergedompeld in wat zij dagelijks doen. Ik wil mijn luxe opzij schuiven en zo op een primitievere manier leven, ‘Back to basics’. Zo kan ik ook opnieuw kennis maken met wie ik echt ben.Ik wil terugkomen van India met nieuwe kennis, met nieuwe ervaringen en een nieuw idee van de cultuur daar.
Het enige wat mij nu nog zou kunnen tegenhouden is het feit dat ik volgend jaar nog een deel biologie van het tweede jaar zou moeten opnemen in het tweede semester. In principe zou dit niet mogen, want ik moet slagen voor de vakken van het tweede jaar. Daarom hoop ik dat er een alternatieve mogelijkheid zou zijn om toch te kunne slagen voor dit vak en toch deze leerrijke ervaring te mogen meemaken.
Ik hoop dat ik via deze brief een duidelijk beeld geschetst heb van wie ik ben en dat ik u heb kunnen overtuigen van mijn enthousiasme voor de ontwikkelingssamenwerking in India.
Met vriendelijke groet
De Jonghe Shera
Ik hoop dat dit voldoende is om de mensen er van te overtuigen dat ik echt naar India wil en dat ik er echt voor wil werken.
