van rupsje tot slang...

1 mei 2013

Vandaag was weer een dag van vroeg opstaan. Ik zou vandaag met de andere KaHo-genootjes, Katrien en Laurine, en Marc, een huisgenoot van hen, naar Lelydorp trekken en de vlindertuin daar gaan bezichtigen.

Hiervoor trok ik met mijn stalen ros richting de waterkant. Daar liet ik hem achter, sorry lief rosje :P, en ruilde hem in voor de staatsbus. Drie maand lang zit ik hier al in Suriname en ik had nog nooit de staatsbus genomen, straf is dat! :P
Maar nu was mijn kans daar. We moesten dan gewoon ergens aan de waterkant gaan staan, daar waar er een paal in de grond stak, en wachten tot er een bus zou komen...

We stapte het busje in en konden nog een zitplaatsje bemachtigen. Het busje was klein, en erg warm... Maar af en toe konden we genieten van een verfrissend windje dankzij de gekende ARKO, maar ook door de deur die niet altijd even goed sloot en zelfs meestal open stond... Moest je dus toch je halte gemist hebben, kon je er zo uitspringen :P
Het busje stopte daar waar er een hoopje mensen stonden te wachten en reed dan door tot aan Lelydorp, daar betaalde we nog geen 2 SRD voor de hele rit en de chauffeur was zelfs zo vriendelijk om een taxi te regelen voor ons die ons naar de vlindertuin zou brengen. :)

Tijdens de taxirit merkte we dat de afstand wel heel klein was en besloten om de terugweg te voet te doen, maar dat is voor later :P

Wanneer je de vlindertuin wil betreden, moet je eerst door een souvenierwinkeltje waar je dan de ingang betaalt en je een beetje uitleg krijgt... Je mag vrij rond lopen in het park en de verschillende onderdelen gaan bekijken met als hoogtepunt de grote vlindertuin. Je kan ook een kijkje gaan nemen achter de schermen, maar dit enkel onder begeleiding. Om deze rondleiding mee te volgen moet je wachten op een signaal, een bel, heb je deze niet gehoord, komen ze je wel zoeken.. :D

We trokken eerst even naar het insectenmuseum van alle insecten waar we echt prachtige vlinders, zowel dag- als nachtvlinders, libellen, bijen, wespen, noem maar op,  je kon het daar allemaal bezichtigen. Dood, weliswaar... :P

Op een gegeven moment dacht ik, wat een geluk dat Jan er niet bij was, want hij zou hier niet eens durven rondkijken. Er was een paneel met allerlei wespen en bijen, maar daar zaten er ook tussen die groter dan mijn hand waren. Nja, ik weet het, mijn hand is niet zo groot, maar toch, zo'n wesp zou ik toch niet willen tegenkomen...

Vervolgens gingen we nog een ruimte binnen, die niet erg boeiend was, daar stonden enkele kunstwerken ten toon, maar daarvoor waren we niet naar hier gekomen. :P
Dan trokken we naar buiten, naar de heuse vlindertuin. Twee deurtjes doorgaan en je kwam terecht in een paradijs. De vlinders vlogen om je oren en landden zelf op je armen en rugzakken. Erg leuk om te zien, wel wat moeilijker om te fotograferen.. Deze beestjes zitten niet erg graag stil. :P

Dan riep de bel ons, moest dit niet het geval geweest zijn, hadden we daar nog een hele tijd gezeten hebben.. :P
Snel naar de bel om te verzamelen en daar te beginnen aan de rondleiding achter de schermen.

Hier worden namelijk poppen gekweekt van allerlei vlinders voor de export naar Midden Amerika en Europa. Aangezien de vlinders in het buitenland, dus bij ons in België, maar twee weken kunnen overleven ( hier in Suriname veel langer, dankzij het tropische klimaat), is er een constante export. Dus er is veel nood aan poppen en daar zorgen deze mensen dan voor.

We kregen dus te zien wat er allemaal nodig is om deze poppen te kunnen exporteren naar Europa. We zagen de rupsen ( die soms meer op draken leken), de voedingsbron, de poppen, de uitgekomen vlinders, die dan voor babyrupsjes moesten zorgen... Het was echt leuk om dat hele proces te kunnen bezichtigen en van heel dichtbij, we konden alles eens waarnemen met al onze zintuigen..

Hier wordt niet enkel voor de export van poppen gezorgd, maar ook voor de export van landschildpadden en slangen... Dit konden we dan ook  bekijken, en zelfs vastnemen, de schildpadden dan, de slangen niet.. jammer :P

Na deze rondleiding hadden we even nood aan wat verfrissing en deze vonden we in een heerlijk markoesasapje. :D
Daarna trokken we te voet richting de busstop. het was verdomd warm tijdens deze wandeling, maar dat deed me goed, nog een laatste keer genieten van deze hitte. :)

Even een tussenstop bij een lokale chinees om wat drank mee te nemen, zodat we niet zouden uitdrogen op het busje, en dan het busje op. Tijdens de rit zagen we het weer van zeer zonnig, naar tropische regenbui omschakelen... Geweldig, de twee extremen in één dag! :P

De KaHo'ers besloten om iets vroeger de bus te verlaten omdat dit dichter bij hun huisje was. Ik moest wel tot het einde meerijden, omdat ik mijn stalen ros daar niet alleen in de regen kon laten staan.. M'n arm rosje toch.. :P

We waren nog niet aan de waterkant, besloot de chauffeur plots om te stoppen en zei: " dit is de laatste stop, iedereen moet hier afstappen"
OK dan.. :P
Dus, daar stond ik dan, nog een heel eind van de waterkant, in de gietende regen... ik besloot maar om een schuilplaatsje te zoeken, net als iedere Surinamer op dat moment en even te wachten tot de regen minderde... Wel, ik moet zeggen, je kan lang wachten op die regen... :P
Ik besloot dan maar om van schuilplaats naar schuilplaats te gaan, maar ik was na de eerste oversteek al kletsnat, tot op mijn eva's pakje.... Iedere schuilplaats ging gepaard met een zeer fijne babbel, nja, die Surinamers hebben volgens mij iets tegen stiltes. :P

Uiteindelijk kwam ik dan toch tot bij mijn stalen ros, het arme beest had al de hele tijd in de regen gestaan... 
Mijn stalen ros en ik hebben dan nog even geschuild bij een bar aan de waterkant, maar na bijna twee uur wachten, had ik er toch genoeg van gehad... Moedig trok ik de regen door, en ja, mijn moed zou beloond worden, want niet veel later stopte de regen zelfs.

Aangekomen bij ons stekje, nam ik snel een douche en trok droge kleren aan, nog even luieren en dan zouden de KaHo'ers, dit maal allevier + Marc, er opnieuw staan voor een heerlijke pasta, gemaakt door Jan.

We genoten van deze heerlijke maaltijd en sloten de avond af met, jaja, een kaartspelletje...