"En, denk je ook nog aan de servetten??"

24 april 2013

Vandaag ben ik niet naar de mulo kunnen gaan... Mijn stalen ros, op randje pensioen, liet dit niet toe. Dus, kon ik toch een beetje uitslapen. :D

Ik heb dan maar een taxi gebeld die me naar de Cardy kon brengen. Het duurde niet lang voor ik daar aankwam en heel hartelijk werd ontvangen. "Het is niet van onze gewoonte, maar als je hier even wacht, maken we je fiets onmiddellijk."

Een half uur later trokken mijn, toch trouwe, ros en ik terug huiswaarts. Daar heb ik nog wat schoolwerk kunnen doen, want vrijdag is mijn laatste les en tevens ook examenles en ik wil dat deze perfect is. :D
Na dat werken, genoot ik van een heerlijke douche en maakte me klaar om de ambassadeur van België te ontmoeten.

Jaja, Steffen, Jan, Joren en ik gaan naar een grote meneer... :D Hoe komt dit? Wel, Jan en Steffen hebben al vaker met de Belgische pastoor, waar ik eerder al over gesproken heb, afgesproken. Ze zijn er lekker gaan eten, drinken, naar zijn kerkdiensten geweest, noem maar op. Ze hebben dus deze man wat beter leren kennen. Zelfs zo goed dat hij hen zijn uitnodiging voor een drink met de ambassadeur van België heeft gegeven.
Waarom dit feestje? Er ging iets groots veranderen in het consulaat of ambassade ( zo goed heb ik niet opgelet :P ) en de ambassadeur wou alle Belgen in Suriname nog eens samenbrengen. :)

Nu was het toch wat moeilijker om bij het drinken te komen dan we hadden gedacht. Jan en ik namen de taxi, stopten even aan het kdg-huisje, pikte daar de rest op en trokken richting het Toratica hotel. We stapten allemaal wat onzeker binnen, zagen een lijst liggen, niet veel mensen binnen gaan en onze onzekerheid werd nog groter... Wat komen wij hier doen?!!! Zitten we zelf juist?!!! Zijn we er in geluisd?!!! :P

Met bibberende benen trokken we naar een van de grote meneren daar en vroegen aan hen of we juist zaten voor de drink met de Belgische ambassadeur... Helaas, pindakaas, we zaten verkeerd.. :P De vriendelijke meneer wees ons dan de weg naar de juiste plaats volgens hem... "Ga hier wat verder, de hoek om en dan de grote deur binnen."
We volgde netjes zijn instructies en kwamen weer aan op een rare plek en voelde ons nog steeds niet zo op ons gemak, eigenlijk vooral Joren en ik, Steffen en Jan hadden hier minder last van.
Maar opnieuw wanneer we dezelfde vraag stelde, ditmaal wel aan een andere meneer, kregen we het antwoord dat we fout zaten... We moesten niet in het Torarica hotel zijn, maar het Royal Torarica.... Op naar het volgende hotel dus, maar geen nood, na enkele passen waren we daar. :D

Maar die laatste pasjes, waren de moeilijkste... :P Wat gaan wij hier nu eigenlijk doen?! Na wat getwijfel zijn we toch met z'n allen naar binnengestapt en werden we naar het terras, buiten, geleid. Daar stond dan een tent klaar, met daaronder wat tafels en een handvol Belgen... We voelde ons daar echt niet thuis horen, maar we zijn Belgen, dus mogen ook genieten van een hapje en ene drankje volgens de uitnodiging. :P

Het duurde niet lang voor de ambassadeur een praatje kwam maken met ons. Je merkte ook direct dat hij het erg raar vond dat wij hier stonden.. :P
Wat praten over waarom wij hier zijn, wat neppe lachjes hier, wat neppe lachjes daar en klaar is kees... Nu konden we verder in rust genieten van de heerlijke wijn en de hapjes... :P

Na ons gesprekje met de ambassadeur had hij een andere missie, aan servetten geraken... De man was namelijk heel de tijd aan het vragen naar servetten bij de bediening, wat hij echter niet doorhad, was dat er overal op de tafels servetten lagen en ja, ook de bediening had bij ieder hapje servetten bij... Maar toch, het enige wat je de ambassadeur hoorde vragen aan hen was, " en, denk je nog aan de servetten".

Vervolgens sprak de ambassadeur iedereen aan en verkondigde waarom hij iedere Belg nog eens bij elkaar wou brengen... Het consulaat in Frans Guyana zou verdwijnen, de Belgen zouden dus naar het consulaat in Jamaica moeten gaan. En dan nog iets over het vernieuwen van het paspoort, maar omdat het mij niet zo aan ging, heb ik niet echt opgelet. Wat ik je wel kan zeggen is dat meneer de ambassadeur erg graag het woord Jamaica zegt, met de nadruk op "Ja". :P

Daarna was er nog wat tijd voor een praatje met een troste Surinaamse Belg. Hij is in Suriname terecht gekomen door te werken voor een Nederland bedrijf, maar bij de onafhankelijkheid van Suriname is hij toch in het warme land gebleven en besloot hij om les te geven.  Dit maakte het natuurlijk gemakkelijk om van ene kort praatje een lange babbel te maken. Hij kon zich helemaal vinden in alles wat we zeiden over het Surinaams onderwijs. Na een gezellig praatje werd het zowel voor hen als voor ons tijd om door te gaan. Zowel Joren als ik voelde ons niet echt op ons gemak daar, ik vond het maar een vreemde gedachte om daar rustig te staan praten en genieten van al dat lekkers... :P

Maar voor we konden vertrekken, vonden Jan en Steffen het belangrijk dat we wat bewijsmateriaal hadden van deze avond. Vandaar deze foto's... :P

Van het ene feestje gingen we naar het andere, maar eerst een tussenstop in het pannenkoekenhuisje. Hapjes en wijn, dat is wel lekker, maar het vult de maag toch niet helemaal.

Pannenkoekenhuisje... Wat eet je daar... Opnieuw een hamburger!! :P Hartige pannenkoeken, het is toch niet zo mijn ding, dus kies ik, zoals ook Jan en Joren, voor het zwaardere werk... Steffen daarentegen was de enige echte die een pannenkoek aan dierf, zelf een Gladiator... :P

Nu,Joren at wel geen pannenkoek, maar werd wel een pannenkoek... Zo moe als honderduizend man waagde hij een poging om toch een beetje wakkerder te worden door een Red Bull te drinken. De rest kon toen genieten van een heerlijke cocktail en niet veel later trokken we er op uit, richting Touché...

Daar hebben we dan nog genoten van de heerlijke muziek en het gezelschap van elkaar, ook Bram en Elena waren van de partij, Anneke en Christine (twee Nederlandse dames, die we via Elena en Joren kennen) waren daar.

Het was een echte Surinaamse dag... Fietspech, maar geholpen worden door warme mensen en dan gezellig genieten van de mensen om je heen.. PERFECT!!! :D