27 april 2013
Echt uitslapen zat er deze ochtend ook niet in. Jan en ik waren namelijk uitgenodigd door Lie, onze huisbazin, om deel te nemen aan de verlovingsceremonie van haar jongste zoon en dit zou al om 10 uur beginnen. Snel even een douche nemen en een kleedje aan, de trap af en voila... we waren er. :P
Voor ik je mijn ervaringen met deze ceremonie ga vertellen, zal ik even uitleggen hoe het eigenlijk allemaal zit met een Hindoestaans huwelijk in Suriname. Moest je het nog niet weten, Lie is Hindoestaans. :P
In Suriname zijn er twee grote hindoegemeenschappen, namelijk, de Arya Samaj en de Sanātana Dharam. (Als je wat meer wil weten over de hindoestaanse gemeenschappen en het hindoestaans huwelijk moet je zeker eens een kijkje gaan nemen bij Su 4 dummies) Bij beide gemeenschappen verloopt het huwelijk grotendeels volgens dezelfde lijnen, enkel dat de Arya Samaj soberder is in veel gebruiken.
De huwelijksplechtigheden bestaan uit 5 onderdelen:
- de verloving: vāgdān
- de ondertrouw: tilak
- de dag voor de bruiloft: bhatwān
- de dag van de bruiloft: kanyādān
- het afscheid
Na de verloving vindt in het huis van de aanstaande bruidegom de ondertrouw of Tilak plaats. Officieel wordt nu alles nog eens vastgesteld en beklonken met een offerdienst. Deze rituele plechtigheid noemt men de pūjā. Na deze ceremonie komen de vader van de bruid, zijn pandit (hindoe geestelijke) en enkele mannelijke familieleden, neer het huis van de bruidegom. Zij nemen in een koperen schaal (Thalie) mee rijst (welvaart), kokosnoot (vruchtbaarheid), doebagras (generatie voortgang), geelwortel (hardie / koentjiet), zoetigheid (vredelievend), kleding (verdraagzaamheid) en geld (verheerlijking). Dit alles wordt door de vader van de bruid in een geel gewaad gewikkeld en tijdens de dienst bij de bruidegom thuis aan de bruidegom afgegeven. De vader vraagt de bruidegom dit alles te willen accepteren en daarmee ook zijn dochter die hij zal schenken tijdens het huwelijk te onderhouden. Vervolgens brengt hij met gekleurd poeder een ronde vlek aan op het voorhoofd van zijn aanstaande schoonzoon; het teken van de kroonprins. Wil hij straks, symbolisch, koning kunnen zijn dan zal hij eerst kroonprins moeten zijn.
Dit hierboven is wat ik heb opgezocht, nu wat ik effectief ervaren heb. Vooraleerst moet ik jullie zeggen dat het erg vreemd was om aanwezig te mogen zijn tijdens deze ceremonie. Normaalgezien is dit voor familie en enkel voor mannen, ik ben geen van beide. :P
Jan en ik gingen dus naar het huis van Lie, deden onze schoenen uit bij het binnenkomen van het terras en daar zat dan haar jongste zoon en de pandit klaar aan een offertafel. Zowel een man als een vrouw waren enorm druk bezig om de rest van het feest en de ceremonie goed voor te bereiden. Lie gaf ons beide een stoel en zo konden Jan en ik de hele ceremonie goed volgen. Wat er allemaal juist gaande was, kan ik je niet meer vertellen, het was zo veel om allemaal in te nemen. Zo veel dingen die wij nog nooit eerder hadden ervaren...
Allereerst werden alle goden en omstaanders vereerd, door middel van allerlei bloemen, poeders, olie, vuur, het blazen op een hoorn, slaan op een soort gong.. De zoon moest dan ook zijn ouders vereren door hen een tilak te geven, zo een stipje op het hoofd. De man kreeg eerder een streep en Lie een stip. De ouders moesten dan de zoon ook wat toewensen, het allerbeste voor hun jongste zoon.
Er werden ook nog vlaggen, een gele en een rode, in aarde geplant. Iedere aanwezige kreeg een tilak. Dan moesten we even wachten op de rest van de gasten, wanneer deze er aankwamen, kon de rest van de ceremonie verder gaan. De vader van de bruid gaf de geschenken en zette zich ook bij de offertafel en zo ging het vereren en offeren verder.
Na de ceremonie kreeg iedereen een zakje met zoetigheid waar we dan allemaal en beetje uit moesten eten om zo de verloving te zegenen. Daarna restte ons enkel nog het genieten van heerlijke roti en het beantwoorden van de vragen van de nieuwsgierige mannen. :D
Na deze erg nieuwe ervaring was het tijd om de stad nog eens in beeld te brengen.. Ik had nog nooit de kans gekregen om dit echt te doen, eigenlijk wel, maar ik vergat steeds mijn fototoestel. :P Maar de weergoden hadden ook vandaag beslist dat ik dit niet zou kunnen doen. Ondertussen was Joren al bij ons thuis aangekomen, wanneer het enorm begon te regenen, geen foto's dus... We hebben dan maar gebruik gemaakt van de hangmatten en het terras om van een zeer uitgebreide dut te genieten. :P
Rond acht uur 's avond wist Jan ons te wekken en vertelde ons dat we maar enkele minuten hadden om ons klaar te maken want dan zou de taxi er zijn. We zouden namelijk met de mensen van lager onderwijs nog even lekker gaan eten op blauwgrond.
We stapten de taxi in en daar zat Steffen al. Hij had een afspraak gehad in het centrum, had dan de taxi naar ons, de Sahadewlaan genomen, om dan vervolgens naar blauwgrond te gaan, via het centrum. Steffen en de taxichauffeur hadden dus al goed kennis kunnen maken. Maar onze kennismaking bleef niet ver weg. Al snel begon de taxichauffeur enkele vragen te stellen en natuurlijk ook de vraag of we als stagiaires graag gingen stappen. Gaan stappen betekent hier uitgaan. Hij wist ons dan ook te vertellen dat ook hij graag een stapje in de wereld zette, vooral voor de lekkere kaaskipjes... Om je een idee te geven waarover deze man het, eigenlijk heel de rit, had, zal ik een vrije vertaling geven, "Hollandse chickies... :P
De man wist ons ook te zeggen dat het restaurant dat we gekozen hadden, namelijk Pawiro, geen goede keuze was... Zij hebben volgens hem geen respect voor je privacy, ze roepen zomaar wat je besteld hebt door de hele zaal... :P
Na deze nogal vreemde taxirit kwamen we dan toch aan bij Pawiro, waar ik nog lekker heb kunnen genieten van mijn allerlaatste saotosoep... Na enige twijfel bij sommige om er toch nog een lange avond van te maken, werd er toch maar besloten om de avond hiermee af te sluiten. Dat was voor mij geen probleem en mijn kleine oogjes ook niet... :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten