Het blauwe gebouw

06 februari 2013

Vandaag moesten we al naar het IOL gaan om afspraken te kunnen maken met de vakdocent en mevrouw Rozenblad. Maar dat was niet alles vandaag. Vandaag hebben we zoveel mogelijk proberen in orde te brengen

Om negen uur ’s morgens namen we de taxi richting IOL, maar we moesten eerst een tussenstop maken zodat we een simkaart konden kopen. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. De eerste winkel was gesloten, deze moest normaalgezien wel open zijn volgens de uren die op de deur stonden. Dus we moesten een andere winkel zoeken. Deze hadden we ook gevonden, maar hier waren de simkaarten uitverkocht. De winkelbediende was wel zo vriendelijk om ons een andere winkel aan te bevelen, maar deze was wel dezelfde als ons eerste winkel. :P

We besloten dan toch maar om nog eens een kijkje te gaan nemen bij deze eerste winkel.. Bingo, deze was open en had nog simkaarten. :D

Vanaf dat moment was ik niet meer bereikbaar op mijn Belgische GSM-nummer, maar op mijn nieuwe, Surnaamse nummer, namelijk 8769020.

Vervolgens bracht de taxi ons naar het IOL. We moesten ons daar aanmelden in het blauwe gebouw. We waren wat te vroeg, tot verbazing van het secretariaat. :) We werden dan verzocht om even te wachten in de kantine. Om tien uur stond mevrouw Rozenblad plots voor ons, ze had een formulier bij dat we moesten invullen en stelde ons voor aan de vakdocenten van Biologie en geschiedenis. (Ik ga lessen biologie geven in een muloschool, maar dat wisten jullie ongetwijfeld al. En Jan gaat geschiedenislessen geven.)We hebben het formulier netjes ingevuld en zijn dan even samen gaan zitten met de vakdocenten om dan verdere afspraken te kunnen maken.

Mevrouw Nanhoe zal me begeleiden vanuit het IOL, zij is namelijk de vakdocent van biologie. Zij heeft me vandaag al veel informatie meegegeven en ik denk wel dat zijn mij goed gaat helpen wanneer ik dit zou nodig hebben. Zij is weeral een goed voorbeeld van hoe vriendelijk de Surinamers zijn.

Dit verliep allemaal vlot en we hebben dan ook onmiddellijk een afspraak kunnen maken met onze stageschool, Mulo Kwatta (kerklaan). We worden morgen verwacht om 08u30.

Daar zullen we kennismaken met de school en duidelijke afspraken moeten maken in verband met onze stage. Vanuit het IOL zijn we verplicht om twee proeflessen en één examenles te geven, deze zullen geobserveerd, en geëvalueerd, worden door de vakdocent. Dit moeten we allemaal zelf plannen in samenspraak met de vakdocent en de stageschool.

Nadat alles duidelijk was, werd het tijd voor ons om door te gaan. Bij ons vertrek stopte mevrouw Nanhoe ons om te vragen of we misschien mee wilden gaan op een trip naar dolfijnen. Dit was dan ook een kans die we met beide handen aannamen. Ze liet ons weten dat ze ons nog ging bellen om verder informatie te geven en om te laten weten of er nog plaats was… Ik zie hier wel naar uit.

Terug thuis aangekomen, besloten we om naar de winkel te gaan om inkopen te doen. We hadden al snel drie winkels, vlak bij elkaar, gevonden en deden onze eerste inkopen: rijst, eieren, melk, water, water, nog water… :P We hadden alles wat we nodig hadden om ons middagmaal te bereiden, brood met lekkere eitjes.

Daarna was het tijd om even te ontspannen en onze internetverbinding te testen. Dit ging iets minder vlot… :( Het internet hier is erg traag en dat zorgt ervoor dat het vaak wegvalt, maar Lie ging er voor proberen te zorgen dat de verbinding beter zou worden. Het was fijn om even terug contact te hebben met het thuisfront, zelfs wanneer ik eigenlijk nog maar één dag weg was.

Rond half vier belde Lie ons op om te melden dat haar man klaarstond om ons naar de fietsenverhuur te brengen. Dit was helemaal aan de waterkant en was wel een klein eindje rijden.  Eens we daar waren aangekomen duurde het wel even voor we onze fietsen hadden, maar we werden wel goed onthaald. We hadden een kaart meegekregen en ze waren zelfs zo vriendelijk om de veiligste weg uit te leggen. We zijn dan op de fiets gestapt richting ons appartementje. Dit was een erg spannende rit. Een fietser is hier niets waard. :P De vrouw van het verhuurbedrijf had ons daarvoor dan ook gewaarschuwd, ze had ons volgende gouden regels voor de fietser meegegeven:

1.Rij steeds links van de weg, zorg dat je linkerhand langs het trottoir zit.

2.De fietser heeft nooit voorrang.

3.Rij nooit door een rood licht.

4.Vermijd de Kwattaweg.

5.Nooit tegen de richting in rijden. 

Op een gegeven moment moest ik zelfs plots remmen en Jan, die achter mij reed, had dit niet op tijd gezien, en wist niet echt goed hoe zijn remmen werkte, botste pardoes tegen mijn been. :P

Na een ritje van een klein half uurtje waren we terug veilig aangekomen in ons appartement.

We hadden dan onze fietsen even opzij gezet en hebben dan even gerust. Wat later hadden we besloten om in ’t Vat te gaan eten, dit is een lokale bar/restaurant waar veel toeristen gaan eten, dit leek ons wel een leuke plek om even te bekomen van onze eerste Surinaamse momenten. :)

Hiervoor moesten we dan opnieuw dezelfde weg afleggen, maar deze keer in de andere richting. We hadden onze kaart al niet meer nodig. Het was ondertussen wel al donker geworden, waardoor het nog wat gevaarlijker werd in het verkeer. Dus we moesten echt wel uit onze doppen kijken. We merkten ook al meteen dat de Surinaamse bevolking wel heel erg mondig is, soms werden we aangesproken door voorbijgangers, die dit nodig vonden. :P

Wanneer we aankwamen aan ’t Vat, hadden we direct plaatsgenomen en wat verfrissing bestelt. Later hadden we dan ons eten bestelt. Ik had POM bestelt, een echt Surinaams gerecht. Het zag er echt heel lekker uit, en dat was het ook. Ik had deze avond lekker gegeten en gedronken voor maar zes euro. :)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Pom_(gerecht)

We waren beide erg moe en besloten dan maar om terug naar het appartementje te fietsen en dan snel een frisse douche te nemen en ons bed in te kruipen, want morgen zal het opnieuw vroeg dag zijn en moeten we fris en monter zijn voor onze eerste kennismaking met Mulo Kerklaan.