Suriname en zijn eigenaardigheden.

11 februari 2013

Vandaag was het zo ver, men eerste stagedag!!! :)

Ik zag er echt naar uit… Vanaf nu zal ik iedere morgen, in de week, mijn wekker om zes uur moeten zetten.

Het was dus vandaag de eerste dag dat ik zou gaan observeren in mijn school, maar de omstandigheden hebben ervoor gezorgd dat dit anders verlopen is. Dit leg ik dadelijk uit.

Eerst zijn we nog even langs de directeur geweest, zodat we ook met hem even kennis konden maken en zo kon hij ons ook nog de laatste richtlijnen meegeven.

De directeur zag me er een eerlijk man uit, hij zal altijd zeggen hoe het er op staan en houdt ook geen blad voor de mond. Zo begon hij ook al meteen uit te leggen hoe het kwam dat hij op deze school terecht was gekomen. Vroeger werkte hij al meer dan 20 jaar in een andere muloschool in de districten. Hij was daar dan uiteindelijk directeur geworden, maar een vrouw die onder hem stond, had ook een oog op die positie. Dat zorgde er dan voor dat deze vrouw hem tegenwerkte en dat hij veel zelf moest doen. Deze vrouw was echter een nichtje van een van de hoge pieten in het onderwijs hier. Zo kreeg de vrouw een hogere functie in het ministerie van onderwijs en kon zij de plaats innemen van de directeur. Hij werd dan verplaatst naar mulo Kerklaan in Paramaribo. Deze man is ook een erg harde werker en eist dit dan ook van zijn personeel. Dit was dan ook duidelijk te merken aan zijn uitleg over de verschillende leerkrachten in zijn korps.

Hij gaf ons ook nog enkele wijze woorden mee. Ieder persoon heeft zijn eigenaardigheden en met deze eigenaardigheden moet je kunnen samenwerken. Want wanneer je tegen deze eigenaardigheden werkt, zal het steeds mislopen. Geef je iedere persoon met zijn eigenheid een kans en stimuleer je dit, dan heb je een goede samenwerking en kan je iets mooi opbouwen.

Goed, nu even terug naar het verloop van mijn dag. :) 

Nadat we zijn langs geweest bij de directeur, kon Jan met zijn mentor mee en ik werd naar de leraarskamer geleid. Mijn mentor was er nog niet, dus moest ik even wachten. Wat later kwam de onderdirectrice me vertellen dat ze nog niets gehoord hadden van mijn mentor en dat het wel eens goed kon zijn dat ze afwezig zou zijn. Dit was dus echter het geval. De directeur kwam me dit dan ook nog eens melden en stelde dan ook meteen de vraag aan me om de lessen al over te nemen. Hij zei dat dit een goede manier van kennismaken is met de leerlingen. Ik heb er dan maar op ingestemd. Dit was wel even schrikken, want ik had zelfs nog niet eens één klas kunnen observeren.

Ik heb dan voor drie klassen moeten invallen, namelijk A4², 1C en A3¹. Dit was echt een super ervaring. Ik heb tijdens deze lessen mezelf grondig voorgesteld en dan heb ik het een beetje gehad over België en de verschillen met Suriname, hierbij heb ik zoveel mogelijk vragen gesteld aan de leerlingen. Zo kon ik zien hoe de leerlingen reageren op vragen.

Daarna heb ik hen dan ook de kans gegeven om vragen aan mij te stellen over mezelf en ook over België… 

Tijdens deze lessen heb ik wel duidelijk kunnen merken dat de leerlingen in Suriname wel erg verschillen met de leerlingen in België.

Wanneer je in België een vraag stelt aan de klas, steken de leerlingen hun hand omhoog, dan duid je iemand aan die vervolgens een antwoord geeft. Hier in Suriname roepen de leerlingen gewoon allemaal een antwoord door elkaar wanneer je iets vraagt. De leerlingen in Suriname zijn veel mondiger dan deze van België, ze zeggen ook echt alles wat in hen opkomt. Wat ook een groot verschil is, is dat de klas een open klas is. Hiermee bedoel ik dat de ramen eigenlijk gewoon gaten zijn in de muren en dat zorgt ervoor dat het lawaai van buiten er ook nog eens voor zorgt dat je de leerlingen moeilijker verstaat. 

Ik vond het erg leuk en interessant om deze lessen te kunnen geven. Ik stond wel verstelt van de vragen die de leerlingen voor mij hadden, maar daar heb ik niet steeds een even duidelijk antwoord op gegeven. :P

Jufrouw, hoe oud bent u? Jufrouw, heb je een vriend? Jufrouw, ben je getrouwd? Heb je kinderen?...

Wat de leerlingen ook erg grappig vonden, was dat ik geen enkele naam correct kon uitspreken, behalve Kevin. :P

Je zou dan ook denken dat deze Kevin een blanke was, maar dit is niet het geval. Ik denk dat Kevin en ik goede vrienden van elkaar gaan worden, gewoon omdat dat de enige naam is die ik nu nog ken. :P

En net zoals in België worden hier ook briefjes van de leerlingen onderschept door de leerkracht, wanneer deze worden doorgegeven tijdens de les.

Het was dus een enorm spannende eerste dag op Mulo kerklaan. Maar ik heb wel direct kennis kunnen maken met de leerlingen en ben er onmiddellijk kunnen  invliegen. Ik hoop wel dat morgen mijn mentor aanwezig is, dan kan ik eerst even goed observeren en dan kan ik echt les gaan geven.

In de namiddag hebben we eigenlijk niet echt iets gedaan, ik denk dat wel beiden even moesten bekomen van onze eerste echte ervaring met mulo Kerklaan. Ik heb wel even geslapen in mijn hangmat, maar werd wakker gemaakt door het kabaal van een echte regenbui. Nu snap ik het begrip regenseizoen. :P