Burger/Birthday King

11 april 2013

Vandaag kon ik opnieuw wat uitslapen en... werken voor school!!! :P
Maar eerst nog even lekker gaan eten. Aangezien Tess vandaag terug naar huis vertrok, had zij ervoor gekozen om met z'n allen lekker te genieten van hamburgers van de Burger King... Nu, hier in Suriname, kan je deze ook laten leveren. Maar let wel op, hierbij moet voldaan worden aan volgende voorwaarden:

1. Je adres moet op hun kaart staan.
2. Zij moeten exact weten waar ze moeten leveren
3. je moet een Surinaamse gsm-nummer hebben want anders vinden ze het te veel cijfers hebben.
4. Het mag niet regenen.

Aangezien wij wel over een Surinaams nummer beschikken, maar dat het adres niet bereikbaar was en het regende, konden we dus niet aan het kdg-huisje laten leveren. Er werd dan maar besloten om een taxi te nemen richting de Burger King. Tijdens deze taxirit kon Jan zich iet inhouden en begon enkele deuntjes van de zeer leuke Surinaamse radioreclame voor te zingen... Dit zorgde voor een glimlach op ieders snoet, maar bij eentje begon de taxichauffeur erg hard te lachen. Hij vroeg dan aan Jan of hij eigenlijk wel wist wat het betekende wat hij allemaal zei. Waarop Jan, op z'n Jan's "neen" antwoordde... Na nog wat gelach van de taxichauffeur, kwamen we aan en moesten we uitstappen, maar de chauffeur had ons dan nog steeds niet laten weten wat het dan betekende: "sacapuntaaaaaaaaa!!". :P

Nadat ik besteld had, stapte ik naar het tafeltje waar normaalgezien iedereen zou zitten. Ik merkte al snel dat enkel Tess en Joren aan tafel zaten. Maar waar waren Steffen en Jan dan??? (Elena en Sofie waren helaas niet mee.)

Plotseling hoorde ik gegieggel en het geluid van geweren van achter een hoekje komen... Jan en Steffen konden niet weerstaan aan de computerspelletjes. Tja, zolang de kindjes stil zijn, is alles goed zeker. :P

Snel het eten verorberen en terug de taxi in, want Tess moest al bijna weg... Na afscheid genomen te hebben van Tess, kon ik samen met Sofie nog wat verder werken aan het didactisch materiaal voor het buurtcentrum. Ons slangen-ladder-maaltafelspel begint vorm te krijgen.

Nu moet je ook weten dat vandaag wel een beetje een spannende dag was. Steffen is namelijk morgen jarig en dat vieren wij! :)
We hadden voor zijn verjaardag enkele mensen uitgenodigd voor een gezellige spelavond met drank, hapjes en taart. Nu, aangezien Steffen ook besloten had om een hele dag thuis te blijven, was het erg moeilijk om de ijskast onopgemerkt te vullen.

Ten eerste hadden Jan en ik, onderweg naar het kdg-huisje, een taart gekocht. Jan ging dan al eerste binnen en ik stond te wachten met de taart. Jan lokte steffen dan even zijn kamer in met de vraag of hij een handdoek had voor hem. Heel snel bracht ik de taart naar de ijskast, want veel tijd had ik niet. :P Nu, ze hadden dan ook net beslist om de ijskast eens leeg te halen, waardoor de taart wel erg zou opvallen. Dus moest ik nog snel even bedenken hoe ik deze taart zou kunnen verstoppen, in een lege ijskast... hmmm, ik kon op niets beters komen dan gewoon een vuilzak over de taartdoos te leggen en deze te bedekken. :P

Ten tweede moesten we nog zorgen voor de verjaardagscadeau. Joren had al eerder wat films gaan halen. Nu moet je weten Steffen is een echte filmfanaat, dus een film voor Steffen kopen is steeds een goed idee. Maar deze films zijn niet zomaar films, het zijn echte Surinaamse DVD's. Wanneer je hier in Suriname een DVD koopt, koop je een gekopieerde versie, die vaak niet echt goed werkt. Of het geluid staat achter, of het beeld blijft hangen, of het is een Chinese film... Het is dus altijd een verrassing! :P Nu met enkel DVD's zou je toch niemand gelukkig kunnen maken op zijn verjaardag. Dus hadden we bedacht om ook een heerlijke fles borgoe van acht jaar oud te kopen. Nu Sofie en ik wisten niet goed waar we deze moesten gaan halen, dus was dit een missie voor Jan: haal onopgemerkt een fles borgoe. :P
Dat was niet al te moeilijk, Steffen had zich ondertussen al erg diep in zijn schoolwerk gestoken en had zelfs niet doorgehad dat Jan even weg was geweest.

Ten derde moest er ook nog voor een leuke kaart en versiering gezorgd worden. Dit had ik dan op mij genomen. Zo onopvallend mogelijk maakte ik een portret van Steffen en zette dit op papier. Dit was moeilijker dan ik dacht, want telkens ik daar aan wou beginnen, kwam Steffen bij me zitten. :P
Aan de versiering had ik eerder al gedacht. Tijdens ons uitje naar de Burger King had ik een ware kroon meegenomen. :D

Ten laatste moesten we  nog voor de nodige drank en hapjes zorgen. Deze taak zouden Sofie en ik op ons nemen. Met het excuus dat we hapjes en drankjes nodig hadden voor onze heuse buurtcentrumvergadering trokken we naar de winkel. :) Onderweg naar huis stelde we ons de vraag: "hoe krijgen we al deze dingen in de ijskast wanneer Steffen in de keuken aan het werken is?"...

Wel toen we aankwamen, zagen we dat Steffen nog steeds gehypnotiseerd was door het schoolwerk op zijn computer. :P Dat zorgde er dan voor dat we alles gewoon via de terrasdeur naar binnen konden brengen en  in kasten konden wegsteken. We konden zelfs de drank in de ijskast zetten en Steffen zou het niet doorgehad hebben.
Nu was de ijskast wel terug erg gevuld... Probleem?! Nee hoor, Steffen had niets door. :P

Na al deze spanning werd het terug tijd voor wat schoolwerk. Sofie en ik zette ons aan de salontafel met onze hapjes, pen en papier en begonnen aan onze vergadering.  in een klein uurtje wisten we exact wat we nog moesten doen om alles in orde te krijgen voor ons tafelkampioenschap.

's Avond waren we uitgenodigd door Joris en Katrijn om eens echt roti te gaan eten. We zijn hier nu al langer dan twee maanden en hebben enkel nog maar roti op trip gegeten en deze was volgens Joris niet de echt roti, dit waren tripjesroti's. :P
Wel ik ben erg blij dat ik toch eens ergens anders heb kunnen genieten van deze maaltijd. Het heeft me echt gesmaakt en het is wel gezellig om met je handen te mogen eten. Deze roti bestaat uit een soort pannenkoek en met deze pannenkoek kan je dan hapjes nemen van een mengeling van groenten ( en voor de liefhebbers, vlees).

Na het eten van deze lekkernij trok iedereen terug naar huis, zo zou het feestje nog ongemerkt blijven voor Steffen. We moesten dan nog de avond vullen tot half tien, want dan pas zouden de gasten naar het kdg-huisje komen. een avond vullen, is voor ons geen probleem. Neem een boek kaarten en wat gezelschapsspelletjes en we zouden er alle avonden mee kunnen vullen.

Rond half tien stonden Katrijn en Joris daar voor de deur, niet veel later kwamen de vijf mensen van lager (kaho) er ook aan en kon de verrassingsavond echt beginnen. :) Spelletjes spelen, drinken en eten... Wat moet er nog meer zijn voor een leuke avond...

Wanneer de klok twaalf uur sloeg, was het tijd voor taart en cadeautjes...

Het was nog een lange gezellige avond, maar pas rond vier uur trok iedereen naar huis. 

Even voor de duidelijkheid... Wanneer je tijdens een spelletje 'Time is up' afspreekt dat wanneer je "mooooeeeee" zegt je een bepaald persoon bedoelt, onthoud dan over wie het gaat... :P